Web Analytics Made Easy - Statcounter

مهدی پورفتح عضو هیئت علمی و مدیر کل سابق پژوهش‌های کاربردی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا درباره راهکار‌های افزایش مقالات علوم انسانی گفت: باید برای تقویت مقالات و کیفیت کار دانشمندان حوزه علوم انسانی فضای مناسبی را در اختیارشان قرار داد.

وی افزود: باید به علوم انسانی نگاه علم داشته باشیم تا در این زمینه پیشرفت کنیم و متخصصان علوم اجتماعی باید علم را تحلیل کنند حتی اگر نتایج آن باب میل ما نباشد، در مهندسی علم پذیرفته شده است، اما هنوز آنطور که باید به علوم انسانی توجه نمی‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!



پورفتح تصریح کرد: تحقیق لازمه علم و دانش است و باید در آن به واقعیت‌های نگاه کنیم.

مدیر کل سابق پژوهش‌های کاربردی دانشگاه تهران با اشاره به کیفیت تدریس استادان و فارغ التحصیلان علوم انسانی اظهار کرد: در دهه‌های گذشته توجه زیادی به رشته علوم انسانی نمی‌شد و افت جدی در این زمینه داشتیم، اما در سال‌های اخیر بیشتر دانشجویان رشته‌های مهندسی و علوم پایه قبل از اخذ مدرک کارشناسی به سمت رشته‌های علوم انسانی مانند اقتصاد، روان شناسی و علوم اجتماعی سوق پیدا کرده اند.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: حداقل طیفی از دانشجویان نخبه و دانش آموزان با شرکت در کنکور به سمت رشته‌های انسانی گرایش دارند؛ بنابراین باید استعداد‌ها بجای تحصیل در رشته‌های پزشکی و ریاضی به انسانی روی بیاوند چرا که اگر جامعه شناس، حقوق دان و سیاستمدار خوبی نداشته باشیم مابقی نیروهایمان مهاجرت می‌کنند.

** باید به رشته‌های انسانی آزادی عمل بیشتری داده شود

پورفتح درباره ارزیابی وضعیت جایگاه علوم انسانی در ایران گفت: در ایران حتما به رشته‌های علوم انسانی آزادی عمل بیشتری داده شود و حرف نظریه پردازان باید شنیده شود همچنین کرسی‌های نظریه پردازی باید تقویت شوند.

مدیر کل سابق پژوهش‌های کاربردی دانشگاه تهران با بیان اینکه اظهار نظر پژوهشگران علوم انسانی به پایداری جامعه کمک می‌کند، تاکید کرد: بیشتر جامعه شناسان اتفاقاتی که در گذشته رخ داده را هشدار می‌دهند و از آنجایی که آن‌ها واقعیت دارند باید با ارائه راهکار‌های مناسب به حلشان پرداخت.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بیان کرد: اگر جامعه شناسان راهکار‌های خود را برای رفع مشکلات ارائه دهند با برنامه ریزی‌های مناسب می‌توان از بروز بسیاری مسائل جلوگیری کرد.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: دانشگاه تهران علوم انسانی دانشگاه تهران علوم انسانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۱۲۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مهاجرت» توازن توانمندی‌های توسعه‌ای را دگرگون می‌سازد

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، بافتار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هر جامعه‌ای، بستر ویژ‌ه‌ای برای فعالیت‌های علمی جامعه‌شناختی فراهم می‌سازد و این بافتار در سبک و رویکرد حاکم بر کار جامعه‌شناس و ماهیت فعالیت‌های جامعه‌شناختی بازتاب می‌یابد.

اصغر میرفردی (دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه شیراز) در مقاله‌ای با عنوان «مروری بر مطالعات جامعه‌شناختی در زمینه آموزش، مهاجرت و
تحولات توسعه‌ای در ایران» به این موضوع اشاره می‌کند که کارل مانهایم (Karl Mannheim) معتقد است نظریه‌ها و فعالیت‌های جامعه‌شناختی از نظر شناخت‌شناسی، بازتاب زمانه و زمینە کنش‌گران این حوزه تخصصی است.

* سیر شکل‌گیری و فعالیت‌های رشته جامعه‌شناسی در ایران

این پژوهشگر می‌نویسد: رشته «جامعه‌شناسی» در ایران، همزمان با تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ خورشیدی مورد توجه قرار گرفت و با پیش‌گامی زنده‌یاد، غلام‌حسین صدیقی، مانند یک رشتە تخصصی بنیان نهاده شد.

او در ادامه می‌دهد که سیر شکل‌گیری و فعالیت‌های رشته جامعه‌شناسی در ایران را می‌توان در چند دوره گوناگون دسته‌بندی کرد:

 دوره پایه‌گذاری رشتۀ جامعه‌شناسی: از زمان تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ تا تأسیس مؤسسۀ تحقیقات و مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۷ خورشیدی را می‌توان جزء این دوره دانست. دوره تثبیت و گسترش: این دوره از تأسیس مؤسسه تحقیقات و مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران تا زمان انقلاب سال 57 را دربرمی‌گیرد.  دوره آموزش‌محور و تغییرات ساختاری: این دوره که از57 تا میانه دهه ۱۳۷۰ را در برمی‌گیرد، به پیروی از تغییرات انقلابی و برنامه انقلاب فرهنگی پس از انقلاب، با تغییر در نیروی انسانی، محتوای آموزشی و فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی همراه بود. فعالیت‌های این دوره بیشتر آموزشی بود و از میزان فعالیت‌های پژوهشی سال‌های پیش از انقلاب، تا انداز‌ه‌ای کاسته شد.  دوره تشکل‌یابی دوباره و آموزش-پژوهش‌محوری: این دوره از میانه دهه ۱۳۷۰ تاکنون را در برمی‌گیرد و تفاوت‌هایی را در دولت‌های چهارگانه به خود دیده است، گاه فعالیت‌های جامعه-شناختی مورد اقبال واقع شده و گاه نیز با محدودیت‌ها و موانعی روبه‌رو بوده‌اند. رشته‌ها و گرایش‌های علوم اجتماعی و تحصیلات تکمیلی در این دوره گسترش یافتند. جابجایی محل زندگی فرد از یک منطقه به منطقه و یا سرزمین دیگر را مهاجرت می‌گویند

میرفردی توضیح می‌دهد که با گسترش واحد‌های دانشگاهی همچون دانشگاه آزاد، دانشگاه پیام‌نور و دانشگاه علمی‌کاربردی، رشته‌های علوم اجتماعی نیز گسترش یافتند؛ اما چنین گسترشی در همۀ دانشگاه‌ها و مناطق کشور، کیفیت مطلوب و مورد انتظار را به همراه نداشته است.

* ‌تعریف مهاجرت از منظر جامعه شناسی

او در ادامه به این موضوع اشاره می‌کند که جابجایی محل زندگی فرد از یک منطقه به منطقه و یا سرزمین دیگر را مهاجرت میگویند. در تعریفی دیگر، بر پایە دانشنامە جمعیت‌شناسی مهاجرت، تغییر مکان افراد، یا گروه‌هایی از افراد، که با تغییر دائمی یا نیمه دائمی محل سکونت خود همراه است.

این نویسنده معتقد است که عامل مهمی که نقش مهاجرت را در پیوند با وضعیت توسعه تحلیل می‌کند، آموزش است. مهاجرت سرمایە انسانی یا جمعیت در سن فعال و ماهر و متخصص از یک منطقه به منطقه دیگر، می‌تواند توازن توانمندی‌های توسعه‌ای را دگرگون سازد.

* رابطه مهاجرت و توسعه جامعه

در این مقاله آمده است که مهاجرت سرمایه انسانی به خارج از کشور، نقش تعیین‌کنند‌ه‌ای در وضعیت توسعه‌ای کشور‌های جهان سومی دارد. رسالت جامعه‌شناسی و جامعه‌شناسان در این فراگرد، مهم است و میزان توجه آنها به مهاجرت و زمینه‌ها و پیامد‌های آن، نقش مهمی در پویایی و توسعه جامعه دارد.
در ادامه می‌نویسد  با توجه به فعالیت ۹۰ سالۀ جامعه‌شناسی در ایران، این نوشتار در پی مرور مطالعات مهاجرت در ایران است و به این پرسش پاسخ دهد که جامعه‌شناسی ایران چه فعالیت‌هایی در زمینه مهاجرت، آموزش و توسعه داشته است؟

مهاجرت فزاینده موجب خالی شدن مناطق مهاجرفرست از سرمایه و نیروی انسانی فعال می‌شود و منجر به بازتولید عقب‌ماندگی در این مناطق شده است

* مطالعات مهاجرت و جامعه‌شناسی در ایران

به زعم میرفردی جامعه‌شناسی در ایران متناسب با تحولات اقتصادی و اجتماعی، تحولات چندگانه‌ای را به خود دیده است. در پی تغییرات در سبک و میزان مهاجرت در ایران، مطالعات علوم اجتماعی به ویژه جامعه‌شناختی در زمینه مهاجرت نیز دچار تحولات مرتبط با تغییر سبک مهاجرتی شدند.

مطالعات مهاجرت در ایران نشان داد که مهاجرت فزاینده موجب خالی شدن مناطق مهاجرفرست از سرمایه و نیروی انسانی فعال می‌شود و منجر به بازتولید عقب‌ماندگی در این مناطق شده است.

* تاثیرات مهاجرت سرمایه‌های انسانی به خارج از کشور

به گفته این پژوهشگر افراد جوان، تحصیلات و مهارت بیشترین سهم از مهاجران به شهر‌های بزرگ را دارند. مهاجرت این دسته از افراد موجب توسعۀ نابرابر مناطق کشور و بازتولید توسعه نیافتگی مناطق کم‌برخوردار می‌شود.

بدین‌ترتیب نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مهاجرت سرمایه‌های انسانی به خارج از کشور، گردانە بازتولید عقب ماندگی کشور را ایجاد می‌کند و با وجود گسترش آموزش تخصصی دانشگاهی و غیردانشگاهی در کشور، وضعیت نابسامان اشتغال در کشور، زمینۀ مهاجرت سرمایه‌های انسانی را فراهم می‌سازد.

او در انتها می‌نویسد مطالعات یک دهه اخیر نشانگر افزایش میل به مهاجرت به خارج از کشور است و میزان مهاجرت سرمایه‌های انسانی توانمند به خارج از کشور گسترش یافته است.

 

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • رقابت ۱۵هزار داوطلب کنکور سراسری در خراسان جنوبی
  • بیش از ۱۱ هزار داوطلب گیلانی کنکور سراسری باهم رقابت کردند
  • فعالیت هدفمند در فضای مجازی مورد توجه قرار گیرد
  • ما از تحقیقات غرب در حوزه فلسفه اسلامی بی‌اطلاع هستیم
  • «مهاجرت» توازن توانمندی‌های توسعه‌ای را دگرگون می‌سازد
  • رقابت داوطلبان گروه‌های ریاضی و انسانی در قزوین
  • آغاز نوبت اول کنکور/ رقابت داوطلبان گروه‌های ریاضی و انسانی در نخستین روز
  • برگزاری کنکور سراسری با رقابت گروه  علوم ریاضی و انسانی در هرمزگان
  • نیاز جدی جامعه به نظریات بومی و کاربردی حوزه علوم انسانی
  • ضرورتِ هدایت نخبگان به سمت علوم انسانی